Ταυτότητα Παράστασης
Σύλληψη - Σκηνοθεσία | Ηλίας Κουνέλας
Βοηθός Σκηνοθέτη | Αλεξάνδρα Παππά
Κείμενο | Ελίνα Παπαθεοδώρου,
Παναγιώτης Καμμένος, Ηλίας Κουνέλας
Σκηνικά - Κουστούμια | Μαρία Καραθάνου
Φωτογραφία | Δημήτρης Κοιλαλούς
Video | Γιώργος Δανόπουλος
Οργάνωση Παραγωγής | Παναγιώτης Καμμένος
Εκτέλεση Παραγωγής | ΡΕΟΝ Α.Μ.Κ.Ε.
Ερμηνεύουν οι Ηθοποιοί |
Ελίνα Παπαθεοδώρου,
Παναγιώτης Καμμένος,
Ηλίας Κουνέλας
Προγραμματισμένη πρεμιέρα | 18/12/2021
Με την Οικονομική Στήριξη
ΠΑΡΑΓΩΓΗ
Πληροφορίες Παράστασης
Παραστάσεις | Τετάρτη, Κυριακή - 20:00.
Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο - 21:00.
Είσοδος |
15 ευρώ / 8 ευρώ (μειωμένο)
Κρατήσεις |
τηλέφωνο κρατήσεων: 6949458343
ώρες κρατήσεων: καθημερινά, 17:00 - 21:00
απαραίτητη η τηλεφωνική κράτηση.
Μέγιστη χωρητικότητα 15 άτομα.
διάρκεια |105 λεπτά
Διεύθυνση χώρου παράστασης |
Νικηφόρου Λύτρα 13 & Λομβάρδου, Αθήνα (Γκύζη)
Περίληψη
Μια νεαρή ηθοποιός απορρίπτεται από σειρά ακροάσεων και δεν μπορεί με τίποτα να βρει δουλειά στο θέατρο. Με την προτροπή του συντρόφου της αποφασίζει ν’ ανεβάσει μια παράσταση σ’ ένα εγκαταλειμμένο κουρείο κάπου στο Γκύζη. Το κοινό θα παρακολουθήσει δια ζώσης τις πρόβες που πραγματοποιούνται μέσα στον ιδιαίτερο χώρο του κουρείου, που θα υποδέχεται κάθε φορά 15 θεατές.
«Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ», είναι μια θεατρική εμπειρία που εμπνέεται από τα καθημερινά καθέκαστα των ημερών που ζούμε. Ασχολείται με το αδιέξοδο που δοκιμάζει ο καλλιτεχνικός κόσμος του θεάτρου, αλλά και το θεατρικό κοινό. Αναρωτιέται τι είναι το θέατρο, τι είναι η πρόβα, ο ηθοποιός και το κοινό. Πόση ανάγκη έχει απομείνει για την τέλεση της θεατρικής πράξης; Μπορούμε άραγε να διαχωρίσουμε την τέχνη, από τον κόσμο του θεάματος;
Σημείωμα Σκηνοθέτη
Δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι γύρω μου που μου λένε πως δεν αγαπούν το θέατρο. Αντίθετα είναι υπέρμαχοι της τηλεόρασης: « Με χαλαρώνει, με ξεκουράζει … την αφήνω ανοιχτή μέχρι να με πάρει ο ύπνος.» Όταν τους ρωτάω γιατί δεν τους αρέσει το θέατρο, πάνω κάτω λαμβάνω τις ίδιες απαντήσεις: « Πήγα μια φορά και … βγήκα κουρασμένος. Αισθάνομαι ότι με κοροϊδεύουν. Είναι ακριβό. Πολύ χαμηλό το επίπεδο.» Οι απαντήσεις δεν με παίρνουν από κάτω. « Λες πράγματι το κοινό να έχει υψηλές απαιτήσεις από το θέατρο;» Αναρωτιέμαι. Σε λίγο όμως διαπιστώνω πως οι ίδιοι άνθρωποι με ρωτούν για το θέατρο, μέσα από αυτά που έχουν ακούσει για τους ηθοποιούς στην τηλεόραση. Υπάρχει μια αξεδιάλυτη σύγχυση στην συνείδηση του κοινού. Το πιο φοβερό όμως είναι πως η ίδια σύγχυση πολλαπλασιάζεται και στην συνείδηση των ηθοποιών που στο βωμό της επιβίωσης, βρίσκουν τον κόσμο του θεάματος ως μόνη διέξοδο. Σε μια κοινωνία που κυριαρχείται ραγδαία από τον μιμητισμό και το θέαμα, σε βαθμό που δυσκολευόμαστε να ξεδιαλύνουμε το εγώ από το άλλο, τι θέατρο θέλουμε να κάνουμε; Τι θέατρο θέλουμε να βλέπουμε; « Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ» δεν δημιουργήθηκε για να διαχωρίσει το πρέπον από το άπρεπο. Άλλωστε δεν υφίσταται τέτοιος διαχωρισμός. Συντέθηκε από την ανάγκη να ξαναπιστέψουμε στην μοναδικότητα του θεάτρου. Στην αναντικατάστατη εμπειρία του. Να μας φανερώσει την τέχνη που αντιγράφει την ζωή στο βαθμό που για λίγο παραμυθιαζόμαστε από το αντίθετο: πως η ζωή αντιγράφει την τέχνη. Υπάρχει ένας κενός χώρος μέσα μας. Μπορεί να μοιάζει μ’ ένα έκθετο κουρείο, κάπου στο Γκύζη. Μπορεί μ’ ένα μούδιασμα που μας υπερβαίνει, έναν ανεξερεύνητο πόνο, ένα έλλειμμα: το θέατρο που μας λείπει.
/ Ηλίας Κουνέλας – Δεκέμβρης ’21 – Αθήνα
έγραψαν για την "ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ"...
"(...)Γιατί είναι ακριβώς μια παράσταση για το Θέατρο -με κεφαλαίο Θήτα το γράφω, επίσης καθόλου τυχαία. (...)Η παράσταση της «Παράστασης» ανοίγει με τη συνάντηση δυο αυτόχειρων ηρώων, της Οφιλίας απ’ τον «Άμλετ» και του Τρέπλιεφ απ’ τον «Γλάρο» αλλά απ’ τη σκηνή -λίγα σανιδάκια- περνάνε από αρχαίες τραγωδίες μέχρι μιούζικαλ, απ’ τον Πρόλογο με τις φρυκτωρίες του «Αγαμέμνονα» μέχρι τη σκηνή Νίνας -«Είμαι γλάρος...»- και Τρέπλιεφ της τέταρτης πράξης του «Γλάρου» -η παρουσία του τσεχοφικού έργου είναι αισθητή-, περνάνε όλες οι αγωνίες των νέων και παλιότερων ηθοποιών στην covid εποχή. (...) Το σπιρτόζικο, κάποτε αυτοσαρκαστικό χιούμορ και το γέλιο μπλέκονται με τη μελαγχολία, η πραγματικότητα μπλέκεται με το θέατρο και την πρόβα, για να καταλήξει το όλο πράγμα σ’ ένα δυνατό φινάλε απεγνωσμένο(;), συγκινητικό έως συγκλονιστικό, «υπέρ θεάτρου» του Ηλία Κουνέλα. (...)Του Ηλία Κουνέλα που ‘χει οδηγήσει τους δυο νέους ηθοποιούς, τον εξαιρετικό Παναγιώτη Καμμένο και την όλο ζωντάνια Ελίνα Παπαθεοδώρου, οι οποίοι υπήρξαν μαθητές του -ο πρώτος στη δραματική σχολή του Ωδείου Αθηνών, η δεύτερη στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου-, σ’ έναν αυτοσχεδιαστικό δρόμο -ναι, ολόκληρη η παράσταση αυτοσχεδιασμός είναι! Αλλά πάνω σε γερά θεμέλια.
Οπότε θα διαφωνήσω μαζί σου, αγαπητέ Ηλία Κουνέλα: όχι, το Θέατρο δεν πέθανε! Όταν υπάρχουν παραστάσεις βγαλμένες απ’ την ψυχή και τα σπλάχνα, όπως η δική σας. Που θέλω να πιστεύω πως θα συνεχιστεί ή πως θα επαναληφθεί."
(Γιώργος Σαρηγιάννης, «Πέθανε το θέατρο;», "Το Τέταρτο Κουδούνι", 17 Απριλίου 2022).
"(...)Ένα νέο αυτοσχεδιαστικό έργο, που χωνεύει όσες περισσότερες παραστάσεις μπορεί και όσα περισσότερα ερωτήματα μπορεί για το ίδιο το θέατρο, για τον ηθοποιό. Αν είδα φέτος – μετά από μια ισοπεδωτική διετία για τον ελληνικό πολιτισμό – μια παράσταση που συμβάλλει ουσιαστικά στον διάλογο του «που πάει επιτέλους το ελληνικό θέατρο» των 1000 παραστάσεων, των δεκάδων δραματικών σχολών, των εκατοντάδων νέων, άνεργων και φιλόδοξων ηθοποιών, είναι αυτή. (...) «Η παράσταση» έχει την τόλμη να αναρωτηθεί δημοσίως, για όσα οι θεατρίνοι βασανίζονται ιδιωτικώς. Ο Κουνέλας τα καταφέρνει μαζί με δύο ακούραστους ηθοποιούς της νεότερης γενιάς: τον Παναγιώτη Καμμένο και την Ελίνα Παπαθεοδώρου. Καταφέρνει, βγαίνοντας από την γωνία των Λομβάρδου και Λύτρα, ν’ αναρωτιέσαι αν το θέατρο θα έχει την τύχη του κουρείου που το φιλοξενεί. Αν θα απαξιώνεται ολοένα, μέχρι να σβήσει οριστικά. Η αν θα υπάρχει όσο και όπου υπάρχουν ηθοποιοί."
(Στέλλα Χαραμή, «Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ του Ηλία Κουνέλα», "monopoli.gr," 10 Απριλίου 2022).
"(...)Κινηματογραφική η δομή της «παράστασης» και σχιζοφρενική η μετάβαση από τον ένα ρόλο στον άλλο, από τη Νίνα του Τσέχωφ, στην Οφηλία, στο Μιούζικαλ, στην όπερα, στην τραγωδία αναζητώντας, εξιχνιάζοντας τα επίπεδα ερμηνείας. Είναι περισσότερο ένα μάθημα σε νεαρούς ηθοποιούς, αλλά και μια περιγραφή μιας εξαιρετικά δύσκολής κατάστασης που όλοι βιώνουμε, μια θεατρική κραυγή.
Εξαιρετικές ερμηνείες και των τριών ηθοποιών, της Ελίνας Παπαθεοδώρου, του Παναγιώτη Καμμένου και του ενορχηστρωτή αυτής της πρόβας του Ηλία Κουνέλα. Συγκλονιστικός ο Παναγιώτης Καμμένος στο ρόλο του, στην εκφορά του λόγου, στη μετρημένη κίνησή του."
(Μαρία Μαρή, «Κριτική για την παράσταση "Η Παράσταση"», "ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ", 17 Ιανουαρίου 2022).
"Σε ένα κουρείο στού Γκύζη είδα την ανατριχιαστικότερη «Παράσταση» τής θεατρικής περιόδου, που θα ενέπνεε κάθε ποιητή τής Έβδομης Τέχνης… (...) Αυτό που είδαμε ήταν ένα συμπίλημα ασκήσεων σε δραματική σχολή, με εύρροια όμως, αισθητική ενότητα και συνοχή, χάρη στο ταλέντο και στην αίσθηση σκηνικής οικονομίας των τριών συν-υποκριτών. Η περιορισμένη χωροταξία καθόριζε την mise-en-place. Αλλά ακόμα κι αυτός ο περιορισμός λειτούργησε θετικά εν τέλει. Χειροκροτώ ανεπιφύλακτα αυτή την προσπάθεια κι αναμένω να πολλαπλασιαστούν οι ανάλογες απελπισμένες αλλά όχι απελπιστικές κινήσεις σε κενούς (πρώην) επαγγελματικούς χώρους. ΑΝΑΖΗΤΕΙΣΤΕ ΑΥΤΑ ΤΑ «ΠΑΙΔΙΑ». ΕΙΔΙΚΑ ΤΗΝ ΓΛΑΦΥΡΗ, ΤΗΝ ΠΡΩΤΕΪΚΗ, ΤΗΝ ΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΡΙΑ Ελίνα Παπαθεοδώρου."
(Κωνσταντίνος Μπούρας, «“Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ” ΣΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΚΟΥΡΕΙΟ ΤΟΥ ΓΚΥΖΗ»,
"Γράφειν", 3 Ιανουαρίου 2022).
ΝΕΑ
28/2/22
Ενημερώνουμε το κοινό μας,
πως οι παραστάσεις της Κυριακής 6/3 & 13/3
δεν θα πραγματοποιηθούν!
25/2/22
Ενημερώνουμε το κοινό μας,
από 1/3/22, η "ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ",
θα παρουσιάζεται, κάθε Κυριακή, αποκλειστικά στις 20.00!